چگونه از سلامت روان کودکانمان محافظت کنیم؟

کودکان به کلمات ما گوش نمی‌دهند، آن‌ها رفتار و آرامش ما را می‌بینند.

۱. ایجاد یک برنامه روزانه قابل پیش‌بینی

در دنیایی که پر از عدم قطعیت است، یک برنامه روتین و قابل پیش‌بینی به کودکان احساس امنیت می‌دهد. زمان‌های مشخصی برای بیدار شدن، غذا خوردن، بازی کردن و خوابیدن تعیین کنید. این ساختار، به آن‌ها حس ثبات می‌دهد.

۲. صحبت کردن صادقانه اما مناسب سن

سکوت کردن در مورد اتفاقات، ترسناک‌تر است. با زبانی ساده و مناسب سنشان، به آن‌ها توضیح دهید که شرایط سختی وجود دارد اما “ما در کنار هم هستیم و از تو مراقبت می‌کنیم.” این جمله کلیدی‌ترین پیامی است که باید بشنوند. از دادن اطلاعات زیاد و ترسناک خودداری کنید.

• مثال برای کودک خردسال: “یه وقتایی بیرون سر و صدا زیاده و ما باید تو خونه بمونیم تا امن باشیم. اینجا کنار هم بازی می‌کنیم و همه چیز خوبه.”

۳. اجازه بازی و ابراز احساسات

بازی، زبان کودکان است. آن‌ها از طریق بازی، ترس‌ها و نگرانی‌هایشان را پردازش می‌کنند. برایشان فرصت نقاشی کشیدن، خمیربازی یا ساختن داستان را فراهم کنید. اگر در نقاشی‌هایشان تصاویر ترسناک کشیدند، قضاوت نکنید. فقط کنارشان باشید و بگویید: “می‌بینم که اینو کشیدی، دوست داری در موردش حرف بزنی؟”

۴. تماس فیزیکی و محبت کلامی

بیشتر از همیشه آن‌ها را در آغوش بگیرید، ببوسید و به آن‌ها بگویید که دوستشان دارید. تماس فیزیکی هورمون اکسی‌توسین (هورمون عشق و آرامش) را آزاد می‌کند و به کاهش استرس در شما و فرزندتان کمک می‌کند.

۵. محافظت از آن‌ها در برابر محتوای خبری

اجازه ندهید کودکان در معرض تصاویر و ویدیوهای خبری خشن و نگران‌کننده قرار بگیرند. این تصاویر برای ذهن در حال رشد آن‌ها بسیار آسیب‌زاست.

هموطنان عزیزم،

در این روزهای پرچالش، بزرگترین قدرت ما، انسانیت ماست؛ توانایی ما برای مراقبت از یکدیگر، برای بخشیدن آرامش و برای زنده نگه داشتن امید. سلامت روان یک رفاه لوکس نیست، بلکه ستون فقرات مقاومت ماست.

با مراقبت از روان خود، به فرزندانمان درس تاب‌آوری و امید می‌دهیم. با ساختن یک پناهگاه امن در خانه، به آن‌ها نشان می‌دهیم که عشق و همبستگی، قوی‌تر از هر بحرانی است.

به یاد داشته باشید که در این مسیر تنها نیستید. با هم، دست در دست هم، از این تاریکی عبور خواهیم کرد و دوباره نور را خواهیم دید. مراقب خودتان و یکدیگر باشید.